საქართველოს ტერიტორია დაყოფილ იქნა 125 საარჩევნო ოლქად, შეიქმნა 3 000-მდე საარჩევნო უბანი, რომლებიც დაკომპლექტდნენ პარიტეტულ საწყისებზე შექმნილი საარჩევნო კომისიებით.

საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს არჩევნებში მონაწილეობის მისაღებად ცენტრალურ საარჩევნო კომისიას, რომლის თავმჯდომარე ბატონი ირაკლი ჟორდანია გახლდათ, 38 პოლიტიკურმა გაერთიანებამ მიმართა. საბოლოოდ არჩევნებში მონაწილეობის უფლება მიიღო შემდეგმა 5-მა საარჩევნო ბლოკმა და 6-მა პოლიტიკურმა პარტიამ: საარჩევნო ბლოკი - “მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველო”*, საარჩევნო ბლოკი “თავისუფლება”, საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია, საქართველოს კომუნისტური პარტია, საარჩევნო ბლოკი “თანხმობა, მშვიდობა, აღორძინება”, საქართველოს სახალხო პარტია, სრულიად საქართველოს რუსთაველის საზოგადოება, სრულიად საქართველოს მიწათმოქმედთა კავშირი, საარჩევნო ბლოკი “განთავისუფლება და ეკონომიკური აღორძინება”, საქართველოს სახალხო ფრონტი და საარჩევნო ბლოკი “დემოკრატიული საქართველო”.

ამომრჩეველთა ხმებისა და შესაბამისად უზენაესი საბჭოს დეპუტატთა მანდატების რაოდენობა შემდეგნაირად გადანაწილდა: პროპორციული სისტემით, კანონით დადგენილი მინიმალური 4%-იანი ბარიერი გადალახეს მხოლოდ საარჩევნო ბლოკმა - “მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველო” - ხმების 53,99 % და კომუნისტურმა პარტიამ – ხმების 29,58 %.
მაჟორიტარული სისტემით, დეპუტატის მანდატის მფლობელნი გამოვლინდნენ 57 საარჩევნო ოლქში, ხელახლა ხმის მიცემა დაინიშნა 59 ოლქში, არჩევნების II-ე ტური დაინიშნა 7 ოლქში, ხოლო ხელახალი არჩევნების ჩატარება 2 ოლქში. 1990 წლის 11 ნოემბერს, ხელახალი კენჭისყრა წარმატებით ჩატარდა 59 ოლქში, ხოლო 7 ოლქში არჩევნების II-ე ტური, აქედან 2 საარჩევნო ოლქში გამარჯვებული ვერ გამოვლინდა, რის გამოც არჩევნები # 103-ე ტყვარჩელის, # 106-ე გუდაუთის, # 121-ე ქალაქ ცხინვალისა და # 123 ჯავის საარჩევნო ოლქებში დამდეგი, 1991 წლის გაზაფხულისთვის გადაიდო.

1990 წლის 28 ოქტომბერს სულ არჩეულ იქნა საქართველოს უზენაესი საბჭოს 246 დეპუტატი. საერთო ჯამში მანდატების რაოდენობა შემდეგნაირად განაწილდა: საარჩევნო ბლოკი - “მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველო” - 155 მანდატი, საქართველოს კომუნისტურმა პარტია – 64 მანდატი, სახალხო ფრონტი - 12 მანდატი, დემოკრატიული საქართველო – 4 მანდატი, რუსთაველის საზოგადოება 1 მანდატი, ეკონომიკური აღორძინება 1 მანდატი, დამოუკიდებელი კანდიდატები – 9 მანდატი.

1990 წლის 28 ოქტომბერი - ესაა ეროვნულ-განმანთავისუფლებელი მოძრაობისა და მისი სულიჩამდგმელების მიერ პოლიტიკურად უზადოდ გააზრებული და განვლილი უკომპრომისო ბრძოლის ბრწყინვალე მონაპოვარი, ესაა რესპუბლიკურ წყობაში სამართალმემკვიდრეობისა და კონსტიტუციური უწყვეტობის პრინციპის აღდგენის შესაძლებლობის დასტური და უპრეცენდენტო მაგალითი, ესაა ზოგადსაკაცობრიო ჰუმანისტურ პრინციპებზე დამყარებული ეროვნული სახელმწიფოებრიობის შექმნის მცდელობის დასაბამი.